فرق اوردنچر با ایمپلنت

با پیشرفت روز افزون علم و فناوری، روش‌های مختلفی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته یا آسیب‌دیده وجود دارد. در این میان، دو روش شناخته شده به نام اوردنچر و ایمپلنت به عنوان گزینه‌های متداول برای جایگزینی دندان‌ها مورد توجه قرار می‌گیرند. اما پیش از انتخاب هر یک از این روش‌ها، مهم است که فرق اوردنچر با ایمپلنت ، مزایا و معایب هرکدام را به طور دقیق مورد بررسی قرار داد تا انتخابی هوشمندانه و منطبق با نیازهای فردی صورت گیرد.

اوردنچر چیست؟

اوردنچر یک نوع پروتز دندانی است که جایگزین چندین دندان از دست رفته یا کل قوس دندانی (هر فک) در بالا یا پایین می‌شود. این پروتزها عموماً از موادی مانند پلاستیک یا فلز ساخته می‌شوند و به دندان‌های باقی‌مانده وصل می‌شوند. اوردنچرها به عنوان یک گزینه جایگزینی مناسب برای افرادی که چندین دندان از دست رفته دارند یا دارای مشکلاتی مانند کمبود استحکام در دندان‌های باقیمانده هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اوردنچرها از لحاظ ظاهری شبیه به دندان‌های طبیعی هستند و می‌توانند به طور دقیق به شکل و رنگ دندان‌های اطراف تطابق داده شوند. این پروتزها باعث بهبود ظاهری و عملکرد دندان‌ها می‌شوند و به افراد امکان می‌دهند تا با اطمینان و راحتی از غذاهای مختلف استفاده کنند.

علاوه بر این، اوردنچرها به عنوان یک گزینه اقتصادی‌تر نسبت به روش‌های دیگر جایگزینی دندان، مورد توجه قرار می‌گیرند. با این حال، مهم است به خاطر داشته باشیم که اوردنچرها نیاز به مراقبت و نگهداری دقیق دارند تا مدت زمان طولانی‌تری بدون مشکل خدمت کنند. به همین دلیل، پیشنهاد می‌شود که افرادی که قصد استفاده از اوردنچر را دارند، به دقت راهنمایی‌های پزشک خود را دنبال کنند و از نکات مربوط به مراقبت و بهداشت دندان‌ها پیروی کنند.

فرق اوردنچر با ایمپلنت چیست؟

فرق اوردنچر با ایمپلنت دندان در استفاده آن‌ها قرار می‌گیرد. ایمپلنت‌های دندانی برای افرادی استفاده می‌شوند که نیاز به جایگزینی یک یا دو دندان دارند. این روش معمولاً برای جایگزینی دندان‌هایی استفاده می‌شود که به طور فردی از دست رفته‌اند و نیاز به جایگزینی فوری دارند.

از سوی دیگر، اوردنچر زمانی استفاده می‌شود که تعداد زیادی از دندان‌ها نیاز به جایگزینی داشته باشند، مثلاً وقتی که کل قوس دندانی (هر فک) یا چندین دندان از دست رفته باشند. به عبارت دیگر، اوردنچرها به عنوان یک راه حل جامعتر برای جایگزینی دندان‌ها عمل می‌کنند و می‌توانند تعداد بیشتری از دندان‌های را که از دست رفته‌اند، جایگزین کنند.

در مورد روش جراحی نیز تفاوت وجود دارد؛ در حالی که ایمپلنت‌ها معمولاً به یک فضای خالی در فک جای می‌گیرند و به سختی به دندان‌های مجاور وصل می‌شوند، اوردنچرها به صورت یک قوس کامل و صحیح به دندان‌های باقی‌مانده وصل می‌شوند، از این رو این روش کمتر زمانبر و دردناک است.

انواع اوردنچر

اوردنچر ها به عنوان روش‌هایی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته یا آسیب‌دیده مورد استفاده قرار می‌گیرند و از نظر متکی بودن بر بافت لثه و نوع ارتباط با دندان‌های باقیمانده، به چندین دسته‌بندی تقسیم می‌شوند.

۱. متکی بر بافت لثه

در این نوع اوردنچر، پروتز به طور مستقیم بر روی بافت لثه قرار می‌گیرد. این نوع اوردنچرها معمولاً برای افرادی استفاده می‌شوند که دندان‌های طبیعی‌شان از دست رفته‌اند و لثه‌ی آن‌ها سالم و قوی است. بافت لثه به عنوان پایه‌ای برای نگه‌داری پروتز عمل می‌کند و این نوع اوردنچرها به صورت مستقیم به آن متصل می‌شوند.

۲. متکی بر ایمپلنت و لثه

این نوع اوردنچرها بر روی ایمپلنت‌های دندانی نصب شده در فک قرار می‌گیرند و همچنین به بافت لثه متصل می‌شوند. این ایمپلنت‌ها به عنوان پایه‌های استوانه‌ای برای نگه‌داری پروتز عمل می‌کنند و پروتز به وسیله‌ی پیچ‌های خاصی به ایمپلنت‌ها متصل می‌شود. این نوع اوردنچرها از لحاظ پایداری و ثبات، بهتر از نوع اول هستند و بیشتر در مواردی که بافت لثه ضعیف یا نامناسب استفاده می‌شوند.

۳. برپایه ایمپلنت

در این نوع اوردنچرها، پروتز بر روی ایمپلنت‌های دندانی نصب شده در فک قرار می‌گیرد و کاملاً به آن‌ها متصل می‌شود. این ایمپلنت‌ها به عنوان پایه‌های استوانه‌ای برای نگه‌داری پروتز عمل می‌کنند و پروتز به وسیله‌ی پیچ‌های خاصی به ایمپلنت‌ها متصل می‌شود. این نوع اوردنچرها از نظر پایداری و ثبات، بیشترین عملکرد را ارائه می‌دهند و برای افرادی که بافت لثه‌ی ضعیفی دارند و یا تعداد زیادی از دندان‌هایشان از دست رفته است، توصیه می‌شوند.

به طور کلی، اوردنچرها با توجه به نیازهای فردی و وضعیت بافت لثه و دندان‌ها، در انواع مختلفی موجود هستند که هر کدام از آن‌ها ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند.

انواع ایمپلنت دندان

در ادامه بررسی فرق اوردنچر با ایمپلنت ، میخواهیم به انواع ایمپلنت دندان و ویژگی های آنها بپردازیم:

ایمپلنت اندواستیل (Endosteal):

ایمپلنت اندواستیل یکی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت‌های دندانی است. در این نوع ایمپلنت، پایه‌های تخلیه شده از جنس فلزی مانند تیتانیوم به صورت مستقیم در استخوان فک نصب می‌شوند. این پایه‌ها به عنوان پایه‌های استوانه‌ای برای نگه‌داری دندان‌های مصنوعی عمل می‌کنند. ایمپلنت‌های اندواستیل به عنوان یک گزینه مطمئن و پایدار برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته شناخته می‌شوند.

ایمپلنت ساب پریواستیل (Subperiosteal):

ایمپلنت ساب پریواستیل یکی از گزینه‌های جایگزینی دندانی مورد استفاده در مواردی است که استخوان فک به میزان کافی برای جایگذاری ایمپلنت‌های اندواستیل وجود ندارد. در این نوع ایمپلنت، یک چارچوب فلزی مخصوص به شکل منحنی و بافت‌های لثه روی استخوان فک قرار می‌گیرد. سپس پایه‌های ایمپلنت به این چارچوب متصل می‌شوند و پروتز دندانی روی آن‌ها نصب می‌شود. این نوع ایمپلنت معمولاً در مواردی که استخوان فک ضعیف است، استفاده می‌شود.

ایمپلنت یک تکه (One-piece):

ایمپلنت یک تکه نوعی ایمپلنت است که پایه و کاور آن به صورت یک قطعه تکمیلی ساخته می‌شود. این ایمپلنت‌ها از جنس فلزی مثل تیتانیوم ساخته می‌شوند و به صورت مستقیم در استخوان فک نصب می‌شوند.

مزایای اوردنچر دندان

اوردنچرهای دندانی از مزایای متعددی برخوردارند که افرادی که به دنبال جایگزینی دندان‌های از دست رفته یا آسیب‌دیده هستند، می‌توانند از آن‌ها بهره‌مند شوند. در ادامه به برخی از مزایای اوردنچرهای دندانی اشاره می‌کنیم:

۱. طبیعی: اوردنچرها دارای طراحی‌هایی طبیعی هستند که به شکل و رنگ دندان‌های فرد تطابق داده می‌شوند.

۲. راحتی و ثبات: اوردنچرها به دندان‌های باقی‌مانده متصل می‌شوند و به طور مستقیم به بافت لثه متکی می‌شوند. این باعث می‌شود که پروتز در مکان خود ثابت باقی‌مانده و در طول فعالیت‌های روزمره مثل خوردن و صحبت کردن، راحت و ثابت باقی‌مانده و احساس راحتی برای فرد فراهم شود.

۳. بهبود عملکرد خوردن: با استفاده از اوردنچرهای دندانی، افراد می‌توانند عملکرد خوردن خود را بهبود بخشند.

فرق اوردنچر با ایمپلنت
فرق اوردنچر با ایمپلنت

مزایای ایمپلنت‌ دندان

استفاده از ایمپلنت‌های دندانی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته یا آسیب‌دیده، با مزایای فراوانی همراه است. در ادامه به برخی از این مزایا اشاره می‌کنیم:

۱. استحکام و پایداری:

  • ایمپلنت‌های دندانی به صورت مستقیم در استخوان فک نصب می‌شوند، که باعث افزایش پایداری و استحکام آن‌ها می‌شود.
  • این پایداری به فرد امکان می‌دهد تا به راحتی از دندان‌های جایگزین خود برای خوردن و صحبت کردن استفاده کند بدون اینکه نگرانی درباره افتادن یا حرکت غیرمطلوب داشته باشد.

۲. طبیعی:

  • ایمپلنت‌های دندانی به طور طبیعی با دندان‌ها تطابق دارند، از نظر شکل، اندازه، و رنگ.
  • این باعث می‌شود که پروتز دندانی نامشخص و به طور کامل طبیعی به نظر بیاید و افراد می‌توانند با اعتماد به نفس از آن‌ها استفاده کنند.

۳. بهبود عملکرد خوردن:

  • ایمپلنت‌های دندانی به دلیل استوانه‌های فلزی که به عنوان پایه‌های آن‌ها عمل می‌کنند، قدرت باربری بالایی دارند.
  • این باعث می‌شود که افراد بتوانند با اطمینان از دندان‌های جایگزین خود برای خوردن انواع مواد غذایی استفاده کنند.

۴. حفظ ساختار فک:

  • ایمپلنت‌های دندانی در برابر از دست رفتن دندان‌ها موثر هستند، زیرا جلوگیری می‌کنند از رخ دادن تغییرات در ساختار و شکل فک.
  • این باعث می‌شود که استخوان فک حفظ شده و از رسوب گرفتگی و کاهش حجم استخوان فک جلوگیری شود.

۵. راحتی و راحتی:

  • با استفاده از ایمپلنت‌های دندانی، افراد از راحتی و راحتی بالایی برخوردار هستند، زیرا این ایمپلنت‌ها مشابه دندان‌های طبیعی عمل می‌کنند و احساس طبیعی و راحتی در دهان فراهم می‌کنند.

آیا ایمپلنت‌ دندان ماندگارتر از اوردنچرها هستند؟؛ فرق اوردنچر با ایمپلنت

ایمپلنت‌های دندان و اوردنچرها هر دو روش‌های موثر و متداولی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته یا آسیب‌دیده هستند، اما این دو روش از نظر ماندگاری و پایداری تفاوت‌هایی دارند.

ماندگاری ایمپلنت‌های دندان:

  • پایداری بالا: ایمپلنت‌های دندان به دلیل اینکه به صورت مستقیم در استخوان فک نصب می‌شوند، دارای پایداری بالایی هستند و به عنوان یک جایگزین دائمی برای دندان‌های از دست رفته شناخته می‌شوند.
  • ماندگاری طولانی مدت: با رعایت بهداشت دهانی مناسب و مراقبت‌های لازم، ایمپلنت‌های دندان می‌توانند برای مدت طولانی‌تری ماندگار باقی‌مانده و از عملکرد خوبی برخوردار باشند.
  • استحکام بالا: ایمپلنت‌های دندان به دلیل نصب شدن در استخوان فک، قدرت باربری بالایی دارند و می‌توانند به راحتی فشارهای خوردن را تحمل کنند.

ماندگاری اوردنچرها:

  • پایداری کمتر: اوردنچرها به صورت مستقیم بر روی بافت لثه نصب می‌شوند و از طریق پیچ‌ها یا بسته‌های خاص به دندان‌های باقیمانده متصل می‌شوند. این باعث می‌شود که پایداری آن‌ها کمتر از ایمپلنت‌های دندان باشد.
  • ماندگاری متوسط: اوردنچرها معمولاً برای مدت زمان کوتاه‌تری ماندگاری دارند و نیاز به تعویض و تنظیم دوره‌ای دارند تا به عملکرد بهینه برسند.
  • استحکام کمتر: به دلیل اینکه اوردنچرها به صورت غیرمستقیم بر روی بافت لثه نصب می‌شوند، استحکام آن‌ها کمتر از ایمپلنت‌های دندان است و نیاز به مراقبت‌های دقیق‌تری دارند.

به طور کلی، ایمپلنت‌های دندان به دلیل پایداری، ماندگاری بیشتر و استحکام بالاتر، به عنوان یک گزینه بهتر برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته معرفی می‌شوند، در حالی که اوردنچرها معمولاً برای مواردی که نیاز به جایگزینی دندان‌های موقت یا مواردی با پایداری کمتر استفاده می‌شوند.

پیام بگذارید